Strona główna
- strona Szybowce - strona Osoby




Stanisław WIGURA
(ur. 9 kwietnia 1903 w Warszawie,
zm. 11 września 1932 w katastrofie lotniczej pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna), konstruktor lotniczy i lotnik, współzałożyciel zespołu konstrukcyjnego RWD, wykładowca Politechniki Warszawskiej. Wraz z pilotem Franciszkiem Żwirką zwyciężył
w międzynarodowych zawodach lotniczych Challenge w 1932 roku

źródło: http://www.sp29katowice.neostrada.pl/wigura.jpg

W młodości interesował się techniką i lotnictwem, był aktywnym harcerzem 2. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej.
W 1920 roku, podczas wojny polsko-radzieckiej, służył ochotniczo w 8. pułku artylerii polowej. Po wojnie, powrócił do nauki w gimnazjum, które ukończył w 1921 i rozpoczął studia na
Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.
Był jednym z założycieli Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej, w której spotkał m.in. Stanisława Rogalskiego i Jerzego Drzewieckiego.
W grudniu 1925 studenci Sekcji utworzyli warsztaty Sekcji Lotniczej, w których budowali samoloty.
W 1926 Wigura i Rogalski opracowali swój pierwszy samolot WR-1
(nazwa pochodziła od ich inicjałów), zbudowany w 1927 roku.

W 1927 trójka konstruktorów: Rogalski, Wigura i Drzewiecki podjęła stałą współpracę,
tworząc zespół konstrukcyjny RWD, nazwany tak od inicjałów założycieli.
Wigura odpowiedzialny był w nim przede wszystkim za obliczenia konstrukcji.
W 1928 zbudowali pierwszy samolot sportowy RWD-1, zbudowany w jednym egzemplarzu, wyróżniony za oryginalną konstrukcję.
W 1929 roku Wigura ukończył Politechnikę, uzyskując dyplom inżyniera-mechanika.
W tym roku uzyskał również dyplom pilota sportowego w Aeroklubie Akademickim.
Zespół RWD zaczął konstruować coraz bardziej udane samoloty - sportowy RWD-2
z 1929 roku został zbudowany w liczbie 4 sztuk, a jego rozwinięcie RWD-4 z 1930 - w liczbie
9 sztuk. Samoloty te były aktywnie używane w polskim sporcie lotniczym początku lat trzydziestych, odnosząc pewne sukcesy.

W tym czasie Wigura zaczął też sam brać udział w sporcie lotniczym.
Najbardziej znaczącym czynnikiem stała się jego przyjaźń ze starszym o 6 lat porucznikiem pilotem Franciszkiem Żwirką, skierowanym przez władze wojskowe w 1929 na stanowisko oficera łącznikowego przy Aeroklubie Akademickim.

Od tej pory, Wigura najczęściej latał w załodze ze Żwirką jako mechanik.
Między 9 sierpnia a 6 września 1929 dokonali oni lotu okrężnego wokół Europy, na trasie Warszawa-Frankfurt-Paryż-Barcelona-Marsylia-Mediolan-Warszawa, długości prawie
5000 km, na pierwszym egzemplarzu RWD-2.
6 października, na RWD-2, zwyciężyli w I Locie Południowo-Zachodniej Polski.
W lipcu 1930 Żwirko z Wigurą wzięli udział w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1930 na samolocie RWD-4, lecz 25 lipca musieli się wycofać na skutek awarii silnika, po przymusowym lądowaniu w Hiszpanii.

7 września 1930, Żwirko z Wigurą ponownie zwyciężyli na RWD-2 w II Locie Południowo-Zachodniej Polski, na przełomie września i października zwyciężyli w III Krajowym Konkursie Awionetek (na RWD-4), a na przełomie września i października 1931 roku - w IV Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych, na prototypie RWD-5.

W międzyczasie, Wigura z pozostałymi konstruktorami projektował nowe samoloty:
łącznikowy RWD-3 z 1930 (jeden egzemplarz), sportowy RWD-7 do bicia rekordu wysokości
z 1931 (jeden egzemplarz) i sportowy RWD-5 z 1931, zbudowany w liczbie 20 sztuk
i wsławiony lotem przez Atlantyk.
W 1932 roku powstał nowoczesny samolot sportowy RWD-6, przeznaczony na zawody samolotów turystycznych Challenge 1932.
Wytypowany do wzięcia udziału w Challenge'u Żwirko, wybrał Wigurę jako swojego mechanika. W zawodach rozegranych w dniach 20-28 sierpnia 1932, załoga Żwirko i Wigura, na RWD-6, zajęła pierwsze miejsce, wygrywając z uważanymi za faworytów załogami niemieckimi
oraz reprezentacjami z pozostałych krajów i przynosząc wielki sukces polskiemu lotnictwu, będący wspólnym osiągnięciem pilota i konstruktora.

11 września 1932, lecąc na meeting lotniczy do Pragi, Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna na Śląsku Cieszyńskim, na terenie Czech, na skutek oderwania się skrzydła samolotu RWD-6 podczas burzy (zobacz Żwirkowisko).
Obaj zostali pochowani w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Stanisław Wigura był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

(źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Wigura)

Linki:

- http://www.cierlicko.unas.cz/Cierlicko/1932/index.htm
- http://www.rotundabielsko.com/wiadomosci/wiadomosc02.asp
- http://www.zgapa.pl/zgapedia/Stanis%C5%82aw_Wigura.html
- http://lotniczapolska.pl/Zwirki-i-Wigury-start-do-wiecznosci-,137
- http://www21.brinkster.com/rocznice/Zwirko%20i%20Wigura.htm
- http://rwd-dwl.net
- http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/418798

 

 

darmowe komponenty na strone

wizyty


Strona główna - strona Szybowce - strona Osoby